OLCAY: Wat hou ik toch van dit mini mensje

‘s Middags had ik drie verschillende speentjes gekocht die hij direct uitspuugde, terwijl hij mij met een boze blik aankeek. Zo van: mij hou je heus niet voor de gek. Langzaam val ik weer in slaap terwijl Zayn doorgaat met huilen.

Als ik in de ochtend wakker wordt is hij gelukkig weer vrolijk aan de melkfles. Hij is van drie tot zeven wakker geweest en mijn zusje Georgina heeft een soort doodse blik van vermoeidheid in haar ogen. Hij wordt iedere nacht zo’n twee tot drie keer wakker en ik zie dat ze er helemaal door wordt gesloopt. Opeens denk ik aan een bericht op Instagram waar een vermoeide moeder zich afvroeg waar de uitdrukking ‘slapen als een baby’ toch vandaan kwam. Ze konden het volgens haar beter wijzigen naar 'slapen als een moeder zonder baby’. 

Terwijl ik onder de douche sta voel ik een enorm respect voor al die moeders, die dag in dag uit niet alleen hun slaap, maar ook zoveel andere dingen opofferen voor hun kleine telgjes. Ik had er nooit zo bij stilgestaan dat ze na een gebroken nacht ook gewoon fris om half negen op hun werk worden verwacht. Ik dacht terug aan alle jonge moeders waar ik ooit mee gewerkt had en nooit iets aan had gemerkt. Wat een topprestaties leverden zij. 

Eenmaal aangekleed loop ik naar de kleine man die op een kleedje ligt te spelen met zijn piepende giraffe knuffel en pak hem op. Hij lacht uitbundig en ik zie zijn kleine tandjes en smelt. Dit is dus waarom het allemaal draagbaar is, denk ik dan. Die pure liefde van een baby. God, wat hou ik toch van dit blèrend, poepend mini mensje en wat ben ik trots op mijn zusje.