Gezellig samen lunchen met mijn beste vriend Steven, dacht ik. Mijn mond ging net open om het lekkerste stuk van mijn kroket met brood naar binnen te werken. We zaten heerlijk aan het raam zodat we mensen konden kijken. Plots kwam er een oude bekende de lunchzaak in, die zonder enige gene tegen mij riep: “je bent toch gescheiden?!” Voor hetzelfde geld had ik een zakelijke lunchafspraak, of sterker nog, was dit mijn date.
YESIM: Waarom stellen mensen toch onbehoorlijke vragen?
![[YESIM:] Waarom stellen mensen toch onbehoorlijke vragen?](http://olcaygulsen.nl/cdn/shop/articles/7d326745-b428-4eee-8ee5-5304b5faaea5_1440x670_crop_center.jpg?v=1672245358)
Weer een andere keer was ik met Dolshe en Steven aan het lunchen toen er een dame naar mij toe kwam - die iets te diep in haar glaasje had gekeken - en riep: “waar is je man? Het is toch Vaderdag vandaag, moet je niet met je man zijn?” Parmantig liep ik naar haar toe en nam haar apart. Ja, ik heb haar op haar plek gezet. Ook volwassenen moet je soms opvoeden. Je kunt niet te pas en on te pas zomaar vragen stellen of conclusies trekken. Zeker niet bij mensen die je niet goed kent.
We hebben allemaal weleens onbehoorlijke vragen gekregen van mensen over allerlei privékwesties. Zelf dacht ik bijvoorbeeld dat ik wel snel zwanger kon worden. Althans dat ik mijn zwangerschap kon plannen. Immers, zodra mijn vriendinnen met de pil stopten raakten ze meteen zwanger. Nou ik dus niet. Ondertussen vroegen mensen continu aan mij of ik al zwanger was, omdat ze een buikje dachten ze zien. Kan ik er iets aandoen dat ik altijd een schattig babybuikje heb? Uiteindelijk werd ik pas na drie jaar zwanger en heb ik in de tussentijd te vaak de vraag gekregen of ik al zwanger was, tot huilens aan toe… Inmiddels zijn mensen erachter dat ik gescheiden ben en vragen ze mij hoe het met de scheiding gaat. Dat gaat niemand wat aan. Het wil niet zeggen dat omdat we in een digitale wereld leven, we alles met elkaar moeten delen.
Nog een voorbeeld: wanneer je vrijgezel bent en mensen aan de lopende band vragen waarom je vrijgezel bent, want je bent zo leuk! Alsof er dan echt iets mis met je is. Vast herkenbaar voor velen. Waarom doen we dit eigenlijk? We weten heus wel dat de vragen pijnlijk kunnen zijn. Mensen noemen dit ook wel interesse, maar ik noem het bemoeizucht. Interesse is namelijk het gebied dat bestemd is voor vrienden en familie en niet voor onbekenden. Vaak genoeg heb ik vriendinnen moeten troosten die onbehoorlijke en kwetsende vragen naar hun hoofd kregen.
Zullen we afspreken met elkaar dat we in plaats van vragen, we elkaar meer steunen. Bijvoorbeeld als je weet dat een vrouw net gescheiden is. Heb je iets nodig? Kan ik iets voor je betekenen? Als je weet dat iemand vrijgezel is, nodig diegene dan uit voor een etentje. Als een vrouw zwanger wil worden en het lukt niet, verwen haar met iets leuks of geef een compliment. We zouden meer complimenten aan elkaar moeten geven in plaats van vragen stellen. Vragen waar niemand iets aan heeft, behalve diegene die ze stelt. Sisterhood is elkaar helpen, juist in de gevallen wanneer het nodig is. Sisterhood is wat we nu nodig hebben, zeker tijdens de komende dagen. Iedere vrouw maakt juist deze dagen all by myself-momenten’ à la Bridget Jones mee: op de bank met thee en chocolade omdat je jezelf rot voelt. Daarom pleit ik voor meer liefde voor elkaar. Een ware sisterhood.