DOLSHE: "Een stukje nostalgie"

[DOLSHE:]
[DOLSHE:] "Een stukje nostalgie"
2024 is voor mij niet echt als een knaller begonnen, wat ik natuurlijk wel had gewild. Doordat ik ziek was, heb ik veel moeten hoesten en dat resulteerde in gekneusde ribben. In plaats van mijn rust te pakken, maakte ik de ene stomme beslissing na de andere. Geen rust, maar antibiotica slikken en een vlucht pakken naar China is een van die beslissingen geweest. Ik probeerde mezelf ervan te overtuigen dat het beter ging, wetende dat dit totaal niet zo was. Daarnaast was veel voor mij "onmisbaar" waardoor ik gewoon doorging terwijl ik dat juist even niet moest doen. Uiteindelijk ben ik in het ziekenhuis op de spoedeisende hulp beland waar ik het advies kreeg om echt mijn rust te pakken. Doordat ik er voor had gekozen om te rusten, verveelde ik mij dood en kwamen de muren op mij af. In combinatie met een eenzaam gevoel werd ik even nostalgisch en keek ik terug op mijn jeugd.

Wat verlang ik nog wel eens naar die dagen in 1997: toen het leven misschien zwaar was, maar ook magisch tegelijk. We maakten van alles een speeltuin, de bosjes waren onze zeeën. We zochten urenlang naar klavertjes in het gras, in de zomer vonden we er maar liefst vier. Ook konden we de hele dag wel dansen in onze kamer op muziek van de Spice Girls. Het nummer "I'm giving you everything" was hoe dan ook favoriet.

En skeeleren, wat een adrenaline-kick gaf dat. Veel te ver van huis zijn terwijl het begon te schemeren en we toch echt voor het donker thuis moesten zijn. We skeelerden snel naar huis, niet om voor het donker thuis te zijn, maar vooral om pestkoppen te ontlopen.

Ik had een hele lieve buurman, die mij altijd wilde opvrolijken door een potje Rummikub te spelen. Mijn lieve buurman, dhr. van Zelst, zat daar altijd in zijn magische tuin. Terwijl wij zijn kippen verzorgden, vertelde hij mij verhalen over de moeilijkste periode uit zijn leven: de Tweede Wereld Oorlog. Zijn Brabantse woorden zijn mij altijd bijgebleven: "Ik het zoveel honger gehad." Wat heb ik enorm moeten huilen toen deze man overleed.

Daarnaast had ik ook twee enorm lieve buurvrouwen: Annie en Magda. Zij wisten dat wij thuis geen printer hadden en lieten mij altijd mijn huiswerk en belangrijke documenten uitprinten. Dat resulteerde dan in urenlang bijkletsen in hun heerlijke tuin terwijl ik genoot van versgeperste jus d'orange.

Waar ik ook aan moet denken, is het verkennen van de buurt en besluiten om op mijn achtjarige leeftijd ondernemer en bloemist te worden. Mij geniale businessplan eindigde al erg snel. Het was namelijk niet erg goed doordacht: ik plukte bloemen uit de mooiste tuinen van de buren en besloot om deze te verkopen. De middag was nog niet eens voorbij en er stonden al boze buren voor de deur. Mijn moeder schaamde zich dood. Ik heb veel excuses moeten maken en ik heb veel pakjes met koekjes weg moeten geven. Toen was het een echte achtbaan, maar nu kan ik er wel om lachen. Ik mis vooral deze lieve en oprechte mensen die mijn jeugd zoveel kleur hebben gegeven. Inmiddels zijn veel van deze buren niet meer bij ons, maar als ik in de buurt ben van het kerkhof, rijd ik langs en bedank ik ze voor alles wat ze voor mij hebben gedaan in mijn jeugd. Ik hoop dat iedereen zulke mooie en loyale mensen mogen meemaken in het leven.

Om weer een beetje mijn leven op de rails te krijgen na een slechte start van 2024, ben ik begonnen aan het werken in de GUSH Goal Planner. Deze geeft mij zoveel tips en biedt mij rust, terwijl ik enorm veel werk moet inhalen. Ik raad dus een ieder die soms door de bomen het bos niet meer ziet en wel een handje hulp kan gebruiken, deze planner aan.

Liefs, Dolshe

GUSH GOAL PLANNER

€ 27,95

shop nu

Laat een reactie achter

Reacties worden gecontroleerd voordat deze worden gepubliceerd