XENIA: Happy oud worden, dat willen we toch allemaal?

[XENIA:] Happy oud worden, dat willen we toch allemaal?
Pinterest

Oud worden en je daarbij gelukkig voelen, velen lukt het en, helaas, velen ook niet. Vandaag deelt Xenia Kasper, bestseller auteur en manager van onder andere Olcay, hoe ze gelukkig oud wordt.

Soms zie je van die geluksvogels op gezegende leeftijd hand in hand door het bos wandelen. Terwijl de lente ontluikt, weten we: niet iedereen haalt de zomer. Ik vraag mij af: wat is het recept om gelukkig oud te worden? En ben ik werkelijk happy oud of is dit een soort reflex om de factor tijd en de rimpels fysiek en mentaal te lijf te gaan? De conclusie is dat ik zeker happy ben. Met mijn 63e verjaardag achter de rug mag ik mij ook stiekem al wel een beetje oud noemen. Maar wat is dan mijn geheim om blij te zijn met mijzelf en mijn leeftijd?

Ik denk dat het cruciaal is dat je in het reine bent met jezelf. Vraag jezelf eens af: lukt het echt om op je gemak te zijn met wie je bent? Ook als je in die fel verlichte spiegel kijkt?  De persoon die je nu bent is de optelsom van jouw verleden, van je DNA en van de beslissingen die je hebt genomen. Ben je hier oké mee? Of, draai het keihard om: zou jij je leven nog eens willen overdoen, op precies dezelfde manier? Voor het overgrote deel, misschien 85 tot 90 procent, wil ik dit wel. Dit betekent niet dat alle beslissingen en acties helemaal raak zijn of waren, maar zelfs van verkeerde keuzes heb ik – uiteindelijk – geleerd.

Zeven jaar geleden ontdekte ik dat mijn echtgenoot een verhouding had met zijn assistente. Wat een nachtmerrie. Na een relatie van dertig jaar, waarvan 26 jaar getrouwd, heb ik mijn spullen gepakt en ben ik verhuisd. De maanden daarna waren verre van leuk, maar zonder mijn vriendinnen had ik veel vaker gehuild en was ik nóg vaker in een ontzettend slecht bui geraakt.

Eerlijk gezegd dacht ik destijds dat dit ook het einde van mijn liefdesleven zou zijn. Ik vroeg mijzelf af of ik een profiel aan zou moeten maken op een of andere dating app. Tsja, met een volstrekt onbekende aan een tafel schuiven en een cappuccino drinken om te kijken of er een klik is op basis van een paar gelijke interesses die hopelijk naar waarheid zijn ingevuld. Is dat iets voor mij? Voor mijn gevoel was dit anno 2016 allemaal behoorlijk merkwaardig. Het idee om al swipend een potentiële partner te selecteren, beviel mij helemaal niet.

Maar, ruim anderhalf jaar later had ik mazzel. Cupido was mij goed gezind. Erik (mijn voormalige uitgever) veroverde mijn hart. Langzaam maar zeker. Aanvankelijk was het best een beetje hobbelig. We moesten elkaar eerst beter en op een andere manier leren kennen. Sinds we de valkuilen op het pad der liefde herkennen en steeds beter om die obstakels heen dansen, kunnen we daar nu soms zelfs om lachen.

Dit wil natuurlijk niet zeggen dat je alleen MET een partner happy oud kunt worden. Een paar van mijn vriendinnen zijn ook gelukkig zonder geliefde. Maar ik vind het toch fijner om iemand naast en bij mij te hebben. Bij wie, naast gezelschap, ook liefde, lachen en seks een grote rol spelen. Een maatje met wie je problemen kunt bespreken, maar ook samen leuke dingen kunt ondernemen. Het avontuur opzoeken. Voor de typisch Duitse term – Zweisamkeit – heb ik nog geen passend Nederlands synoniem kunnen vinden. Voor mij blijkt het gewoon heel fijn om een partner te hebben met wie ik gelukkig ben.

Mijn conclusie? Om happy oud te kunnen worden, moet je hard werken. Aan jezelf. Aan je fitheid, dus je lichamelijke en geestelijke gezondheid. Aan onderhoud van je vriendenkring. En soms dat dit greintje geluk van de liefde naar jou toe dwarrelt…

Laat een reactie achter

Reacties worden gecontroleerd voordat deze worden gepubliceerd